Znaczenie laparoskopii w leczeniu ginekologicznym

laparoskopia

Laparoskopia to obecnie najczęściej stosowana metoda leczenia schorzeń narządów jamy brzusznej u kobiet. Jeszcze do niedawna, żeby to było możliwe, trzeba było stosować laparotomię, czyli zabieg polegający na rozcięciu powłok jamy brzusznej w okolicach pępka lub w okolicy nabłonkowej. Dziś dzięki rozwojowi techniki chirurgicznej już takiej konieczności nie ma. Laparoskopia, jako metoda endoskopowa, daje możliwość wykonania zabiegu chirurgicznego bez tak inwazyjnej ingerencji w organizm ludzi. W artykule dokładniej opisujemy, co to jest laparoskopia, jakie są jej zalety oraz możliwe metody zastosowania.

Co to jest laparoskopia?

Termin laparoskopia w dosłownym tłumaczeniu to metoda wziernikowania, czyli oglądania wnętrza jamy brzusznej. Sama metoda istnieje już bardzo długo. Została wymyślona pod koniec XIX wieku. Przez długi czas nie znajdowała jednak zbyt szerokiego zastosowania. Zaczęto ją częściej stosować dopiero mniej więcej od lat 80. XX wieku. Wtedy to stwierdzono, że laparoskopia jest najlepszym sposobem diagnozowania chorób i schorzeń jamy brzusznej. Dziś wyróżnia się dwa rodzaje laparoskopii: laparoskopię diagnostyczną oraz laparoskopię operacyjną. Ta pierwsza jest stosowana w celu diagnozy przyczyn ostrych i przewlekłych bólów brzucha, guzów i nowotworów jamy brzusznej oraz chorób pęcherzyka żółciowego. Jest to też jedno z podstawowych badań ginekologicznych. Z kolei laparoskopia operacyjna wykorzystywana jest przy wykonywaniu wielu rodzajów operacji chirurgicznych oraz operacji ginekologicznych.

Na czym polega operacja laparoskopowa?

Zabieg laparoskopowy jest zabiegiem chirurgicznym i przeprowadza się go w znieczuleniu ogólnym. Wykonanie zabiegu przy użyciu laparoskopu jest możliwe dzięki temu, że na końcu tego narzędzia znajduje się system wizyjny z podłączoną mikrokamerą i światłowodem, który pozwala uzyskać powiększony optycznie obraz operowanych narządów jamy brzusznej. Dzięki temu narzędziu chirurg ma też możliwość nacinania lub usuwania fragmentów tkanek, lub narządów. Bywa też i tak, że małe zabiegi chirurgiczne są wykonywane w trakcie diagnozowania choroby.

Wprowadzenie laparoskopu z systemem wizyjnym i z mikronarzędziami do jamy brzusznej odbywa się przez pępek. W tym celu na jego dnie najpierw konieczne jest wykonanie podłużnego nacięcia o długości około 5-10 mm. Zanim jednak wykona się nacięcie, najpierw konieczne jest wypełnienie jamy brzusznej dwutlenkiem węgla, co pozwala podnieść powłoki brzuszne oraz nieco rozsunąć poszczególne narządy wewnętrzne. Wprowadzony przez wykonane w jamie brzusznej nacięcie narzędzie przekazuje obraz z kamery i daje przeprowadzającej zabieg osobie możliwość dokładnego obejrzenia poszczególnych narządów wewnątrz jamy brzusznej i przeprowadzenia potrzebnego zabiegu lub pobrania próbek do dalszych badań laboratoryjnych. Po zabiegu wprowadzony wcześniej dwutlenek węgla jest wypuszczany z jamy brzusznej, a wykonane wcześniej nacięcie, zaszywa się pojedynczymi szwami.

Jakie są metody zastosowania laparoskopii w ginekologii?

Zastosowanie laparoskopii w celu wykonania zabiegów operacyjnych oraz badań diagnostycznych w ginekologii jest wybierane przede wszystkim ze względu na mniejszą inwazyjność tego typu zabiegów.

Jak tłumaczy nasz rozmówca, lekarz ginekolog z gabinetu ginekologicznego w Białymstoku: „Badanie laparoskopowe jest bardzo często wykonywane przede wszystkim w diagnostyce ginekologicznej. Użycie laparoskopu umożliwia bowiem dokonanie bardzo precyzyjnej diagnozy zaobserwowanego problemu oraz przeprowadzenie oceny budowy, oraz położenia względem siebie narządów wewnętrznych. Zabieg ten jest wykonywany przede wszystkim w celu oceny stanu i budowy narządów miednicy mniejszej. Oprócz tego laparoskopia jest także wykonywana w diagnostyce i leczeniu endometriozy i ciąży pozamacicznej oraz w leczeniu torbieli jajnikowych”.

Metod zastosowania laparoskopii w ginekologii jest bardzo dużo. Tego typu zabiegi wykonuje się także w przypadku diagnostyki przyczyn niepłodności, w ocenie wad rozwojowych narządów płciowych, w przypadku mięśniaków macicy, zrostów wewnątrzbrzusznych oraz zapalenia jajowodów. Zaletą wybrania tej metody wykonania zabiegu jest mała inwazyjność oraz fakt bardzo rzadkiego występowania po zabiegu powikłań.

Rekomendowane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *