admin Czasy gramatyczne w języku angielskim stanowią nie lada wyzwanie dla każdego, kto uczy się tego języka. Ogólnie rzecz biorąc, istnieje 16 czasów – 4 przeszłe, 4 teraźniejsze i 4 przyszłe. Najbardziej skomplikowane są natomiast czasy przyszłe, bo ich zastosowanie jest zależne od czasu trwania czynności i ich usytuowania względem innych wydarzeń w przyszłości. Poznajmy więc szczegółowe zastosowanie każdego czasu gramatycznego w języku angielskim!
Future Simple
Angielski czas przyszły Future Simple jest używany do wyrażania przyszłości. Przede wszystkim opisuje on czynności, o których mówca decyduje spontanicznie w momencie mówienia. Z pomocą czasu Future Simple wyraża się także obietnice, prośby i propozycje. Aby stworzyć prawidłowe zdanie w tej konstrukcji, należy połączyć czasownik posiłkowy will z podstawową formą czasownika głównego. Przykładowe zdanie to: She will be late. – Ona się spóźni. Aby utworzyć przeczenie, należy dodać not do czasownika modalnego will – formą skróconą tej konstrukcji jest często używane won’t. Przykładowo: She will not be able to come tonight. – Ona nie da rady przyjść dzisiaj na spotkanie.
Tu poznasz i zrozumiesz w łatwy sposób czym jest angielski czas przyszły Future Simple https://szybkanauka.pro/future-simple-cwiczenia/.
Pytania ogólne, na które można odpowiedzieć, tak lub nie, tworzy się poprzez inwersję, czyli zamianę miejscami czasownika posiłkowego will i podmiotu zdania. W pytaniach szczegółowych na początku zdania dodaje się słowa pytające typu what (co), who (kto), where (gdzie) i tym podobne: Will you call me tomorrow? – Zadzwonisz do mnie jutro? Angielski czas przyszły Future Simple często wyrażany jest przy pomocy określeń czasu, takich jak: tomorrow (jutro), next month (w następnym miesiącu), soon (wkrótce) – We will soon run out of petrol.
Future Continuous
Czas przyszły Future Continuous używany jest do opisywania sytuacji i wydarzeń, które będą odbywały się w pewnym określonym momencie w przyszłości. Konstrukcja tego czasu jest bardzo zbliżona do czasu Future Simple, jednak w tym przypadku za czasownikiem posiłkowym will należy postawić czasownik z końcówką – ing. Przykładem zdania może być: I will be singing tomorrow at six. – Będę śpiewać jutro o szóstej. Aby utworzyć przeczenie, to tak samo, jak w powyższym akapicie, do czasownika modalnego will dodaje się not, tworząc konstrukcję won’t.
Do tworzenia pytań ogólnych stosuje się inwersję, przerzucając will na początek zdania, a podmiot i orzeczenie z końcówką – ing na dalsze miejsca. W pytaniach szczegółowych dodaje się natomiast odpowiednie słówko pytające, takie jak: what (co), who (kto), where (gdzie) itp. – What will other people be eating when I come? – Co inni ludzie będą jeść, kiedy przyjdę?
Future Perfect
Czasu przyszłego Future Perfect używa się, żeby wyrazić czynność wykonywaną w danym momencie przyszłości. W tym przypadku zdania tworzy się poprzez umieszczenie między will lub shall i czasownikiem w trzeciej formie, czasownika pomocniczego have / has – I will/shall have finished my essay by Monday. – Skończę moje wypracowanie do poniedziałku. Do stworzenia przeczeń wystarczy postawić przed czasownikiem posiłkowym have słowo not.
Konstrukcja pytania ogólnego wygląda następująco: will – have/has – czasownik w trzeciej formie. Przykładowo: Will they have bought tickets by Monday? W pytaniach szczegółowych należy natomiast dodać wymieniane już wcześniej słówko pytające, na przykład what (co) – What will they have completed by the end of the May? – Co ukończą do końca maja?
Future Perfect Continuous
Czasu przyszłego Future Perfect Continuous używa się do wyrażania, że w danym momencie przyszłości minie określony czas wykonywania danej czynności. Tę konstrukcję stosuje się także, by powiedzieć, że określonego dnia w przyszłości minie pewien czas, od kiedy jakaś czynność trwa, z prawdopodobieństwem, że będzie jeszcze kontynuowana. Ten czas jest jednak najrzadziej używanym czasem gramatycznym w języku angielskim. Wszystkie konstrukcje tego czasu są analogiczne do czasu Perfect Continuous, z tą różnicą, że między will a czasownikiem z końcówką – ing, występuje czasownik posiłkowy have been / has been.
