admin Technika druku wielkoformatowego wykorzystywana jest głównie do produkcji materiałów reklamowych takich jak billboardy, banery, tablice, szyldy, roll up’y i wiele innych. Jaką technikę druku w wielkim formacie wybrać, jakie jest jego zastosowanie oraz jak przygotować grafikę do druku – o tym poniżej.
Dziś trudno wyobrazić sobie branżę reklamową bez istnienia techniki druku wielkoformatowego – czyli jakiego? Druk w wielkim formacie to nowoczesna technika druku cyfrowego (solwentowego albo lateksowego, o czym niżej), która stosowana jest przede wszystkim do produkcji reklam drukowanych na papierze, folii czy materiale banerowym. Metoda ta ma zastosowanie do wydruków grafiki bardzo dobrej jakości na materiałach, których wielkość przekracza format A-3, czyli 297×420 mm. Wydruki w wielkim formacie drukowane są za pomocą specjalnych urządzeń zwanych ploterami wielkoformatowymi. Ploter nanosi obrazy, wycina wzory, graweruje, kreśli mapy itp. na dużych, płaskich powierzchniach. Ze względu na prowadzenie papieru wyróżnia się plotery płaskie i bębnowe, a ze względu na zastosowanie nanoszące obrazy (ploter atramentowy, solwentowy, kreślący, laserowy), grawerujące i tnące.
Solwentowy czy lateksowy?
Druk wielkoformatowy może być albo solwentowy, albo lateksowy. Który jest lepszy?
Technologia druku lateksowego umożliwia drukowanie na tanich materiałach przy użyciu lateksu i wody do natychmiastowej aplikacji; posiada cechy druku pigmentowego, dające dużą odporność na warunki atmosferyczne, w tym promieniowanie ultrafioletowe. Ten rodzaj druku można stosować na zewnątrz (billboardy i banery reklamowe, grafiki na samochodach, wiatach przystankowych), jak i wewnątrz (oznakowania wewnętrzne i dekoracje) ze względu na dobrą jakość druku. Inne zalety to: możliwość umieszczenia grafiki natychmiast po wydrukowaniu na przykład na pojazdach, lepsza jakość wydruku niż przy wykorzystaniu atramentów o niskiej zawartości rozpuszczalnika (tzw. ekosolwent) z racji zastosowania pigmentu, możliwość drukowania na różnych nośnikach (niepowlekanych i powlekanych).
Z kolei druk solwentowy to druk atramentowy, w którym atrament na bazie wody został zastąpiony pigmentowym atramentem solwentowym, do produkcji którego używa się rozpuszczalników organicznych. Stosuje się go do druku na materiałach zawierających PCV i tych nieprzyczepnych dla wodnych atramentów. Ze względu na zawartość toksycznych rozpuszczalników atrament solwentowy jest szkodliwy dla zdrowia i środowiska, dlatego też wykorzystuje się także mniej toksyczne atramenty ekosolwentowe, które jednak są dużo mniej odporne na działanie warunków atmosferycznych i uszkodzenia. Zaletami druku solwentowego są przede wszystkim: odporność na czynniki zewnętrzne, nawet do kilku lat (od 5 do 8 lat), uszkodzenia mechaniczne, ścieranie, różnice temperatur, brak konieczności laminowania i niższa cena. Wadą jest mniejsza precyzja druku niż w przypadku zastosowania atramentu wodnego, co przy druku w wielkim formacie nie ma jednak dużego znaczenia. Druk solwentowy jest najpopularniejszą technologią druku materiałów reklamowych zewnętrznych, głównie ze względu na niższą cenę. Nie stosuje się go do drukowania materiałów, które mają znajdować się we wnętrzach.
Zastosowania druku wielkoformatowego
Druk wielkoformatowy stosuje się głównie do materiałów reklamowych i promocyjnych takich jak:
- billboardy
- banery
- siatki
- litery przestrzenne
- pylony i totemy
- kasetony
- oklejanie samochodów
- plandeki TIR
- plakaty
- roll up’y
- flagi
- citylighty i cityboardy.
Wydruki wykonuje się na następujących materiałach: tkaninach (płótnie Canvas, tkaninie poliestrowej, fladze), siatkach banerowych, siatkach mesh, papierze (matowym, błyszczącym, satynowym), folii (przezroczystej, do podświetleń, samoprzylepnej, one way vision).
Jak przygotować plik do druku w wielkim formacie?
Drukarnie wielkoformatowe przyjmują pliki typu TIFF, JPEG i PDF. Do druku fotografii najlepiej przygotować mapę bitową w postaci pliku TIFF lub JPEG. Ze względu na wielkość pliku zazwyczaj stosuje się standard JPEG, w przypadku którego kompresja stratna daje możliwość dużego zmniejszenia wielkości pliku. Najlepszą jakość wydruku da jednak plik przygotowany w formacie TIFF – zwłaszcza w przypadku materiałów, w których występuje dużo jednolicie kolorowych obszarów.
Wydruki wielkoformatowe zazwyczaj drukowane są w rozdzielczości ok. 300 dpi, która jest w zupełności wystarczająca ze względu na to, że ogląda się je ze znacznej odległości, a wtedy szczegóły są niewidoczne.
W przypadku stosowania druku solwentowego pliki powinny być przygotowane w rozdzielczości odpowiednio dla wydruków o powierzchni: do 1 m2 – 120-150 dpi, do 3 m2 – 100 dpi, do 12 m2 – 72 dpi, przy większym formacie wystarczy 50 dpi. Jeśli stosowany jest atrament pigmentowy, to wtedy należy przygotować plik w rozdzielczości 150 dpi dla druku w 360 dpi albo 180 dpi dla druku w rozdzielczości 720 dpi.
Gdy drukowane są materiały wektorowe zawierające wiele szczegółów takich jak np. litery i cienkie linie, należy przygotować plik w formacie PDF albo EPS (plik PostScriptowy). By stworzyć plik EPS, trzeba zainstalować PostScriptowy sterownik plotera wielkoformatowego (który bez problemu można otrzymać w drukarni wielkoformatowej). W tym przypadku istnieje możliwość zastosowania kompresji JPEG, ale o małym współczynniku. Z kolei przy tworzeniu pliku w formacie PDF należy skorzystać z programu Adobe Distiller. Inne narzędzia nie są oparte na PostScripcie.
Na rynku istnieje wiele firm świadczących usługi druku wielkoformatowego. Jedną z nich jest drukarnia APLA, której ofertę można sprawdzić na stronie www.apla.eu , dysponująca nowoczesnym parkiem maszynowym. Dzięki innowacyjnym rozwiązaniom technicznym stosowanym obecnie w drukarniach istnieje możliwość drukowania o szerokości do 3,2 m, a zgrzewanie brytów pozwala na produkcję elementów o powierzchni nawet setek metrów kwadratowych.
