admin Przerwy dylatacyjne nie wyglądają estetycznie, jednak ich zachowanie na połączeniach różnych elementów konstrukcji budynku jest koniecznością. Potrzeba zachowania odstępów dylatacyjnych wynika z odkształceń, którym w czasie i pod wpływem temperatury, obciążeń oraz wilgoci ulegają materiały budowlane i wykończeniowe. Brak szczeliny między sąsiadującymi powierzchniami z materiałów o odmiennej rozszerzalności prowadzi do powstawania na nich rys i pęknięć.
Szczeliny dylatacyjne są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania konstrukcji, jednak ich widok nie jest szczególnie estetyczny. Ponieważ podczas prac wykończeniowych przewiduje się ich maskowanie, najczęściej umieszczane są tak, by ich zakrycie było możliwie najprostsze.
Maskowanie szczelin dylatacyjnych na podłogach
„Przy układaniu podłóg drewnianych lub paneli w pomieszczeniach wymagane jest zachowanie dylatacji między krawędzią podłogi a ścianą, a także w przejściach między pomieszczeniami. Szerokość szczeliny dylatacyjnej na podłodze uzależniona jest od rozszerzalności cieplnej użytego materiału oraz powierzchni podłogi. W przypadku desek drewnianych zwykle wystarczające jest pozostawienie przy każdej ze ścian szczeliny o szerokości ok. 12-15 mm. Układając bardzo duże podłogi, trzeba wykonać także szczeliny pośrednie” – opowiada ekspert z firmy Melagu.
Zdecydowanie najłatwiej jest ukryć szczeliny dylatacyjne na styku podłogi ze ścianą. W tym celu wykorzystuje się listwy przypodłogowe, produkowane obecnie z różnych materiałów i w rozmaitych kształtach. Drewniana listwa przypodłogowa pełni nie tylko funkcję maskującą, ale sama w sobie staje się ważną ozdobą pomieszczenia. Nieco trudniejsze jest maskowanie szczelin pośrednich oraz dylatacji w przejściach między pomieszczeniami. W obu przypadkach zaleca się stosowanie kleju uszczelniającego, co rzeczywiście jest najprostszym rozwiązaniem.
Szukając właściwego sposobu na ukrycie dylatacji w przejściu między pomieszczeniami a czasem też różnymi materiałami wykańczającymi podłogę, trzeba uwzględnić ewentualną różnicę poziomów. Jeśli występuje, zamiast listwy dylatacyjnej należy użyć profilu wyrównującego. Taki element nie tylko ukryje szczelinę, ale też poprawi funkcjonalność przejścia i bezpieczeństwo użytkowników (zapobiega potknięciom). W sytuacji, gdy nie występuje różnica poziomów, wystarczy standardowa listwa dylatacyjna lub listwa korkowa, którą można z łatwością dociąć do wymaganej długości i wysokości – listwy dylatacyjne stosuje się tylko w przypadku podłóg pływających, przy podłogach klejonych stosuje się klej uszczelniający, o którym wspominaliśmy wcześniej.
Maskowanie szczelin dylatacyjnych na połączeniu stropu i ściany nośnej
Podczas budowy ścian nośnych na połączeniu ze stropem konieczne jest zachowanie szczeliny dylatacyjnej szerokości 2-3 cm. To dużo, dlatego w tym przypadku przed sięgnięciem po jakiekolwiek listwy i jeszcze przed tynkowaniem, należy przerwę wypełnić. Do wypełniania dylatacji na połączeniach elementów betonowych stosuje się materiały trwale odkształcalne, najczęściej specjalne masy poliuretanowe, akrylowe i MS polimer lub wełnę mineralną. Jeśli wypełnienie przerwy zostanie wykonane prawidłowo, po tynkowaniu nie powinna być ona widoczna. Listwy przysufitowe używane w tych miejscach mają zwykle charakter dekoracyjny.
